Na twee jaar, zit ik eindelijk weer eens in de rechtszaal. Geen Online zitting vanwege de corona. Maar met een rechter die moeite heeft met het uitspreken van de namen van verweerder en eiser. “Laten we het makkelijk maken, “ stelt de rechter voor, “werkgever en werknemer’. Ruim 8 jaar in Nederland. Gevlucht uit een Arabisch land. Genationaliseerd en dan nog geen woord Nederlands. Zelfs niet via de ingehuurde tolk. Maar weet wel de weg te vinden voor ‘gratis’ juridische hulp. De ex-werknemer verwijt zijn voormalige werkgever, na een jaar werken, dat hij te weinig loon heeft uitbetaald. Met een gepassioneerde advocaat die vol voor de zaak gaat, vordert hij ruim € 28.000,--
De zaak is ernstig, gebaard de advocaat van de werknemer en verwijst hij naar de ingediende processtukken. Hierin is te lezen, dat volgens de werknemer, de voormalige werkgever misbruik heeft gemaakt van zijn; onwetendheid en het niet begrijpen van de Nederlandse of Engelse taal. Hierbij gaat de advocaat voorbij aan het feit, dat zowel werknemer en werkgever dezelfde migratieachtergrond en herkomst hebben en taal spreken. Daarbij de werknemer reeds meerdere werkgevers heeft versleten, voor het zelfde baantje, waar kennis van de Nederlandse taal noodzakelijk is.
Kapot maken
Uiteindelijk is de zaak geschikt en geschrapt van de rol. Afgetikt op minder dan 1/3 wat de eis was. De ex-werknemer, koos eieren voor zijn geld in plaats voor nog meer geld. Een bruto bedrag dat hij nog tegoed had, maar was vanwege de rechtszaak, nog niet uitbetaald of verrekend. Alleen de advocaat van de ex-werknemer, was er zeker van dat hij de ‘kip met de gouden eieren’ kon plukken. Hiervoor heeft de boze ‘status houder’ gebruik gemaakt van het Nederlandse sociale stelstel en het recht op gefinancierde rechtsbijstand. Voor minder dan eenmalig €350,- kan je een voormalig werkgever aanzienlijke op juridische kosten jagen. Die oplopen boven de € 10.000,--. Voor de werkgever een harde les, die een ‘landgenoot’ weer aan een baan hielp. Zelf heeft de ondernemer een bedrijf opgebouwd, 11 jaar geleden begonnen als ZZP’er en nu 9 man personeel in dienst heeft, die ook volgens de CAO worden uitbetaald.
Meer grip op migratie
Als we het in Nederland over migratie hebben, dan wordt vaak gedacht aan asielzoekers en Ter Apel. Maar migratie is breder; door de jaren heen komen gemiddeld negen op de tien migranten hier om te werken of studeren. Ook asiel gaat verder dan de asielprocedure en begint al lang voordat mensen in Nederland aankomen.
Migratie is altijd in beweging. Of het nu gaat om de problemen met de opvang van asielzoekers, de komst van vluchtelingen uit Oekraïne of de invloed van de COVID-19-pandemie, het zijn stuk voor stuk situaties waaruit blijkt hoe belangrijk het is om grip te hebben. Grip begint met inzicht en overzicht, in de cijfers en het beleid in het jaar 2021.
Wat opvalt is dat de migratieaantallen in 2021 terug waren op het niveau van voor de coronacrisis. De COVID-19-pandemie zorgde eerder in 2020 voor een sterke afname in migratie naar Nederland. In 2021 is de impact van de pandemie nog wel zichtbaar bij de terugkeer van migranten die onrechtmatig in Nederland verblijven. Door COVID-maatregelen is het vertrek van deze groep ook in 2021 lastiger dan voor de pandemie. Veel landen eisen namelijk een bewijs van vaccinatie of negatief testbewijs voordat iemand het land mag inreizen.
Staat van Migratie 2022
Ongeveer een derde van het totale aantal migranten dat jaarlijks naar Nederland komt betreft reguliere migranten van buiten de Europese Unie (EU), meer dan de helft van de instroom bestaat uit personen uit andere lidstaten van de EU. De asielinstroom vormt gemiddeld 12% per jaar. Van de migranten die in 2021 naar Nederland kwamen, vormden Polen (12%) de grootste groep, gevolgd door Roemenen (6%) en Syriërs (6%). In totaal zijn er in 2021 37.150 asielaanvragen gedaan, waarvan 24.690 eerste asielaanvragen, 10.120 nareizigers, 1.810 herhaalde asielaanvragen en 540 overige aanvragen. In 2021 zijn 18.480 vreemdelingen vertrokken die geen rechtmatig verblijf in Nederland hadden.
Draagkracht
Kan Nederland het nog wel aan? In de tweede editie van de Staat van Migratie, die door het kabinet op 4 juli naar de Tweede Kamer is gestuurd, wordt niet alleen teruggeblikt, maar ook vooruitgekeken. Dat betekent dat het kabinet laat zien hoe ver het is met alle plannen en ambities uit het coalitieakkoord. Steeds duidelijker wordt hoe groot de invloed van migratie op de Nederlandse samenleving is. Zo zet bijvoorbeeld de komst van meer migranten de al krappe woningmarkt verder onder druk. Maar de gevolgen reiken veel verder: migratie is namelijk de grootste factor in de demografische ontwikkeling van Nederland. Daarom heeft het kabinet steeds oog voor de vraag in hoeverre migratie aansluit bij de draagkracht en behoefte van de Nederlandse samenleving, nu en in de toekomst.
Toekomst
Dit kabinet zet in op een rechtvaardig, humaan en effectief asiel- en migratiebeleid. Daarom werkt het kabinet aan het versterken van legale migratie en het beperken van irreguliere migratie. Om dit te kunnen waarmaken moeten we meer grip op migratie krijgen. Wie komt naar Nederland, wie mag blijven, wie moet vertrekken, en welke effecten heeft dit alles op de samenleving? Om antwoord te krijgen op deze vragen, moet er een goed totaalbeeld van migratie zijn.
